पहीली भेट ......

                       पहिलीभेट
अस्वस्थ मन माझे जोरजोराने धडकत होते भेटण्यासाठी तीला कारण मिळालं होतं ती तर माझीच होणार होती तरी हृदय माझं वेडावलं होतं भेटीसाठी तिच्या मन माझे कासावीस होतो होत तिच्या सोबत माझ्या आयुष्याची स्वप्न रंगवत होतो

दिवस खूप गोड होता वेळ जुळून आली वाट पाहण्यात बसलो तेवढ्यात ती आली थोडीशी लाजली अन गोड चेहर्यान   खुदकन हसली ती माझ्याकडे मी तिच्याकडे बघत होतो वेळ निघून चालली होती साथ मात्र काही सुटत नव्हती

सुरुवात कशी करावी काहीच कळत नव्हतं बोलावं तर तिलाही वाटत होतं बोलावलं तर मलाही वाटत होत पण सुचत मात्र काहीच नव्हतं.

जड झालेलं मन तिच्यापाशी हलक करावसं वाटत होतं मनातलं बोलायला भीती मात्र वाटत होती पण करणार तरी काय ती तर माझीच होणार होती ..
                           सुप्रसिद्ध कवी:~ रितेश सालके पाटील.


Comments

Popular posts from this blog

पाणी, वानी आणि नानी नासु नये.

काळी हळद महत्व ..

माझी बहीन.